Nederlands: Mijn vingers raken de pianotoetsen en de eerste akkoorden weerklinken in de ruimte. Het geroezemoes van de leerlingen, ouders en leerkrachten die voor mij zitten,verstomt. Ik haal nog eens diep adem. Nog een beetje onzeker zet ik het lied in: “Mes chers parents, je pars. Je vous aime, mais je pars…” 
Ik zing “Je vole” van Louane Emera en weet dat ik geen ander lied had moeten kiezen. De tekst past perfect. Het gaat over vertrekken, volwassen worden, loslaten, verder gaan… uitvliegen. 

English: My fingers touch the piano keys and the first notes sound in the room. The buzzing of the students, parents and teachers in front of me decreases. I take another deep breath. The first words still sound a bit uncertain: “Mes chers parents, je pars. Je vous aime, mais je pars…” I sing “Je vole” from Louane Emera and I know this song was the right choice. The lyrics fit perfectly. It’s about leaving, growing up, letting go, moving on… spreading your wings and flying out. 
​

Nederlands: Sociale Media. Ik merk dat heel wat mensen, waaronder ikzelf, Instagram als volgt ervaren : dit platform is een plaats geworden waar ik mezelf bijna constant vergelijk met anderen. Voor heel veel mensen gaat het om de cijfers, het bereiken van meer (én nog meer) mensen, en het krijgen van likes natuurlijk. Maar ik wil het niet, dat cijfers en likes bepalen wie ik ben, hoe goed ik in iets ben of zelfs niet de kleinste invloed hebben op hoe ik mij voel. 
​
English: Social Media. I noticed that a lot of people on Instagram feel the same way I do: this platform has become something where I compare myself to others all the time.
For many people, it’s about numbers, reaching more people, getting more likes. But I don’t want to let numbers and likes define me, or even have a little influence on how I feel.